Optische en digitale zoom
De meeste huidige digitale fotocamera's beschikken over een zgn. zoomobjectief van licht groothoek naar licht tele (veel op de foto of een detail).
Daarnaast bieden veel modellen ook nog eens een digitale zoom-mogelijkheid. Het is ernstig af te raden deze mogelijkheid te benutten, omdat door digitaal te zoomen de ruis (onscherpte met kleurstipjes) toeneemt. De reden hiervoor is dat er op electronische wijze in de camera op de beeldsensor al een uitsnede gemaakt wordt. Het is in alle gevallen beter alleen de optische zoom te gebruiken.
Op deze foto is met het rode kader aangegeven wat de digitale zoommogelijkheid inhoudt:
En dit is de uiteindelijke uitsnede, op deze afbeelding is duidelijk de ruis waarneembaar:
Het verdient zeker aanbeveling in de hoogst mogelijke resolutie-stand van de camera te fotograferen en dan eventueel later met een beeldbewerkingsprogramma op de computer de juiste uitsnede te maken.
Door de hoogste resolutie toe te passen heb je veel informatie en als dan in de computer een uitsnede van dit grote bestand wordt gemaakt, blijven genoeg pixels over om tot een goede fotoprint te komen.
Weblog Jim Moor over digitale fotografie
Dit weblog zal vooral digitale fotografie behandelen, met alle (on)mogelijkheden over digitale fotocamera's. Ook handige tips en trucs op beeldbewerkingsgebied met het programma Photoshop Elelements van Adobe. En natuurlijk voorbeeldfoto's met commentaar.
DIANALOGITAAL !!!
Is deze titel WARTAAL?, nee hoor, weet je wat het betekent? WE DOEN MAAR WAT!
Eigenlijk wil ik alleen maar mijn zorg uitspreken over de enorme vervlakking van ons toch prachtige vak.
Hoe kom ik daar nu zo bij?
Vorig najaar, 22 en 23 november, was ik lid van de internationale jury van de D.I.P.P. We moesten 29 kandidaten beoordelen die zich wilden kwalificeren bij deze stichting. D.I.P.P. staat voor Dutch Institute of Professional Photography.
Veel werk gezien.
Wat we ook onder ogen kregen en dat was vorig jaar al duidelijk geworden, was een slechte afdrukkwaliteit, ontstaan door de digitale hype. Als er al een probleem over de afdrukkwaliteit ontstond, kwam dat in bijna alle gevallen door de gebruikte techniek, nl. een perfect kleurnegatief, vaak met een Hasselblad gemaakt, gescand (rottig gescand kan ik wel zeggen) en vervolgens via een fotobewerkingsprogramma “bewerkt” (verkracht!!!!!).
Onscherpte was het gevolg en niet een beetje, nee kompleet onscherp. Series afgekeurd vanwege technisch mankement (lees: technisch onvermogen om een perfecte print te maken).
Bij navraag bleek dat de fotograaf een 6X6 cm. dia/negatief had gescand op 300 dpi, zover ging zijn kennis nog, vervolgens werd het 1,44 MB bestand via een fotobewerkingsprogramma ‘even’ vergroot naar 24X30 cm., 300 dpi, wat een bestand oplevert van 28,7 MB. Zelf even op de inktjetbubblematrixdotprinter op een goedkoop papiertje printen en Klaar is Kees! Inleveren die hap, want wat zijn we trots op onszelf. Geen duur lab meer nodig.
Er was zelfs een fotograaf die kleinbeeld kleurnegatieven op dezelfde manier had bewerkt en er zwart-wit printjes van had gemaakt. Je weet niet wat je ziet.
We lopen met de mooiste en duurste apparatuur rond, dure objectieven, prachtige films waar de industrie zijn uiterste best voor doet.
Het lijkt wel of je met een Spartamet (fiets met hulpmotorretje) op Assen mee gaat doen aan de TT race.
In die orde van grootte moet je je dus het volgende voorstellen: een vakfotograaf die voor ca. € 1.250,- met z’n prachtige Hasselblad, een technisch hoogstandje, een bruidsreportage maakt op negatieffilm. Schiet inclusief ontwikkelen voor zo’n slordige € 150,- (of meer) 120 spoelfilmpjes vol en gaat vervolgens met z’n scannertje (van de dozenschuiver of erger nog de Aldi of Lidl) op bovengenoemde wijze aan de slag, i.p.v. zijn kostbare sublieme negatieven naar het vaklab te brengen. Afgelopen weekend heb ik een aantal van die resultaten gezien. Ik moet er niet aan denken bij zo’n man terecht te komen voor mijn portretten o.i.d.
Onlangs bij een beoordeling van een opdracht op de Foto Vak School gebeurde drie keer bijna hetzelfde: een student had een 3200 ISO zwart-film gekocht, de 1600 ISO was niet op voorraad, had de film LATEN ONTWIKKELEN bij een 1 uur service, waar ze ook nog vergeten waren de beelden op CD te zetten. Zelf even gescand en vervolgens weer via de bubblematrixdotjetinkt printer afgedrukt (dat is niet het juiste woord, de computer opdracht gegeven er een print van te maken). En dat was duidelijk te zien, niets zwart-wit, beetje blauwig en NIET SCHERP!!! Dat kwam volgens de student door de grove korrel van de noodgedwongen aanschaf van de 3200 ISO film. Maar wat je niet zag op de prints was een korrel! Het was RUIS van de matrixbubblejetstraalpijpjes van de gebruikte printer. Waarom niet afgedrukt in een van de prachtige DOKA’s op school was mijn logische vraag. Hij had toch perfecte zwart-wit negatieven? Daar had de student even niet aan gedacht, want digitaal was wel zo gemakkelijk.
Een volgende kandidaat had kleurnegatief kleinbeeldfilm gebruikt, 1600 ISO om uit de hand met moeilijke lichtomstandigheden te kunnen fotograferen. Al zijn foto’s???!!! beschikten over een prachtig, weliswaar consistent gebruikt, rood zweem. Laat de contactsheet maar eens zien en wat denk je, prachtige warme gloed interieur foto’s. Even doorvragen: en ja hoor, ook hier weer even gescand en via een bekend fotobewerkingsprogramma het bij het scannen ontstane overdadige rode kleurtje er proberen uit te halen. Geen contrast meer en de sfeer eruit EN: prachtige ruis op de prints, want ook hier geldt, afdrukken kun je het niet noemen.
Een derde voorbeeld: knetterharde 20X25 cm. vergrotingen met een beetje bruinzweem en flink wat korrel. Mijn vermoeden dat hier een kleinbeeld kleur/zwart-wit filmpje dat in C41 ontwikkeld moet worden was gebruikt, bleek waar. Vervolgens even bij de 1 uur service op kleurpapier de afdrukken laten maken. Gelukkig was hier tussentijds geen computer en scanner gebruikt, maar toch. Gemak dient de mens, nietwaar.
Ik krijg bij al dit soort zaken niet echt een warm gevoel over ONS VAK!
Digitaal heeft de toekomst, jazeker, daar kunnen we niet meer omheen, maar kennis van zaken blijft hier ver achter.
JimProfiel
Dit is een portret van de schrijver met zijn trots, kleindochter Jordan.
Het verschil tussen digitale en analoge fotografie
Kwa techniek is er niet echt veel verschil, beide camera's, analoog en digitaal hebben een sluiter, diafragma en objectief om een foto te kunnen maken.
Wat wezenlijk verschilt is het opslagmedium.
In de digitale camera zit natuurlijk geen fotorolletje meer. Via de lichtgevoelige chip wordt het opgenomen beeld opgeslagen op een kaartje. Deze kaartjes verschillen in vorm en grootte. De camerafabrikant bepaalt het soort kaartje. Gelukkig zijn de prijzen de afgelopen 2 jaar aardig gedaald, dus een kaartje met meer geheugenruimte is nu makkelijker en goedkoper te kopen.
Een dwarsdoorsnede van de analoge camera:
Een dwarsdoorsnede van de digitale fotocamera:
Beide camera's hebben een objectief (een combinatie van geslepen lenzen), een sluiter en een diafragma.
Het enige echte verschil tussen de 2 camerasoorten is dat de digitale fotocamera geen fotorolletje meer nodig heeft.
De ontspanvertraging van een digitale fotocamera
Met ontspanvertraging wordt bedoeld de tijd die ligt tussen het moment van indrukken van de zgn. ontspanknop en het uiteindelijk vastleggen van het fotomoment. Dit duurt bij digitale camera's over het algemeen iets langer dan bij analoge compact camera's. Maar de fabrikanten werken er heel hard aan deze ontspanvertraging flink te verkorten, want er is natuurlijk niets zo vervelend dan je onderwerp net uit beeld te zien verdwijnen omdat je camera te langzaam reageert.
TIP: Als je een opname gaat maken, druk dan eerst de ontspanknop half in, zodat de meeste instellingen, zoals lichtmeten en scherpstellen al gedaan zijn. Houdt de knop vervolgens half ingedrukt en wanneer je nu de ontspanknop verder indrukt, zal de eigenlijke foto gemaakt worden. De ontspanvertraging is dan al voor een groot gedeelte voorbij.
